Tytuł:  | 
                        Nuż my wszyscy  | 
                    
  | 
                        Nużmy, wszyscy zaśpiewajmy  | 
                    
Klasyfikacja:  | 
                        kolęda  | 
                    
Autor słów:  | 
                            nieznany  | 
                        
Jedna z najstarszych zapisanych w Polsce melodii kolędowych. Występuje trzykrotnie w Tabulaturze Jana z Lublina, gdzie w jednym z opracowań nosi tytuł Colenda Seuerini. Wersję tę podajemy. Z połowy wieku XVI znamy jej dwugłosowe opracowanie w druku protestanckim pt. Kolęda ku śpiewaniu dla dziatek (wyd. Łazarza Andrysowica, b.d.), z polskim tekstem. Słowa spotykamy następnie w Pieśniach zwyczajnych, 1626, i Pieśniach katolickich Jagodyńskiego, około 1640, który podaje również wersję łacińską: Eia omnes canamus gaudentes. W źródłach XVIII-wiecznych pieśń tę znajdujemy jedynie w karmelitańskim rękopisie BJ 3646. Tekst liczy zwykle 8 do 9 dwuwierszy – podajemy 4 pierwsze[1].
1.  | 
                        Szweykowska Anna, Polskie kolędy i pastorałki: antologia, wyd. 3, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 97, 182.  | 
                
2.  | 
                        |
3.  | 
                        Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 60, 61.  |