 
    | Nazwisko: | Rybicki, Feliks Bronisław | 
| Data urodzenia: | 24 stycznia 1899 | 
| Miejsce urodzenia: | Warszawa | 
| Data śmierci: | 25 sierpnia 1978 | 
| Miejsce śmierci: | Warszawa | 
Kompozytor, autor tekstów. Uczęszczał do gimnazjum Wojciecha Górskiego, potem wstąpił na wydział prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1915 r. prowadził małe zespoły chóralne. W 1920 r. rozpoczął studia w Państwowym Konserwatorium Muzycznym. Studiował u Emila Młynarskiego, Henryka Melcera, Romana Statkowskiego, Witolda Maliszewskiego. W 1926 r. debiutował jako dyrygent orkiestry Filharmonii Warszawskiej. Dyrygował często orkiestrami w teatrach: Narodowym, Polskim, teatrach Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. W latach 1937–1939 kierował chórem Filharmonii, był też dyrygentem w Polskim Radiu.
Komponował muzykę kameralną, wokalną, filmową (Rok 1914, Dziesięciu z Pawiaka, Księżna Łowicka, Profesor Wilczur). Pisał też drobne utwory literackie. Podczas okupacji hitlerowskiej był dyrygentem w „Teatrze Miasta Warszawy”. Po II wojnie światowej kontynuował pracę w radiu, współpracował z teatrami dla dzieci, był profesorem dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie[1].
