 
    | Nazwisko: | Drzewiecki, Zbigniew | 
| Data urodzenia: | 8 kwietnia 1890 | 
| Miejsce urodzenia: | Warszawa | 
| Data śmierci: | 11 kwietnia 1971 | 
| Miejsce śmierci: | Warszawa | 
Pianista. Studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie i w Akademie für Musik w Wiedniu. Zadebiutował w 1916 r. na koncercie w Filharmonii Warszawskiej. Od tego czasu, aż do wybuchu II wojny światowej był profesorem klasy fortepianu w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie; w latach 1931–1932 był także rektorem tej uczelni. W 1930 r. nagrał utwory Fryderyka Chopina dla „Syreny Record”.
Po II wojnie światowej uczył w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina, prezesował Towarzystwu im. Fryderyka Chopina (1958–1965). Przed i po wojnie zajmował się bardzo intensywnie pracą pedagogiczną; z jego klasy fortepianu wyszli m.in. Róża Etkin, Bolesław Kon, Halina Czerny-Stefańska, Jan Ekier, Waldemar Maciszewski, Ryszard Bakst, Regina Smendzianka i wielu innych. Czterokrotnie przewodniczył jurorom na Międzynarodowych Konkursach Chopinowskich (w latach 1949–1965). Opublikował książkę Wspomnienia muzyka. Był jednym z najlepszych pianistów polskich XX w[1].
