Nazwisko: |
Osiecki, Wiktor |
Pseudonim: |
Ostoja |
Ostoja Zabierzowski, Wiktor |
|
Data urodzenia: |
6 maja 1905 |
Miejsce urodzenia: |
Belgrad |
Data śmierci: |
23 maja 1977 |
Miejsce śmierci: |
Warszawa |
Kompozytor, dyrygent. Od dziecka uczył się gry na fortepianie; już jako gimnazjalista był pianistą w kinie we Lwowie. Studiował grę na fortepianie w konserwatorium we Wiedniu. W 1927 r. został pianistą w „Casino de Lvov”. W latach 1933–1939 był stałym akompaniatorem w kawiarni „Sztuka i Moda” oraz pianistą w dancingu „Adria” w Warszawie. Wspólnie z Wiktorem Tychowskim prowadził orkiestrę gitar hawajskich. Od listopada 1933 do marca 1934 r. pracował jako kierownik muzyczny teatru „Praskie Oko”. W 1937 r. został członkiem Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych; zaczął używać pseudonimu Ostoja.
Komponował muzykę lekką, ludową i taneczną, był aranżerem, napisał balet Janosik i poemat symfoniczny Prośba. Podczas okupacji hitlerowskiej prowadził kawiarnię „Watra” przy ul. Moniuszki (działała do wybuchu powstania warszawskiego). Po II wojnie światowej był pianistą w orkiestrze jazzowej Charles’a Bovery‘ego, kierownikiem muzycznym teatru „Syrena”, pianistą w odbudowanej „Adrii” oraz w hotelu „Victoria” (w latach siedemdziesiątych). Był ojcem poetki Agnieszki Osieckiej[2].
