 
    | Nazwisko: | Nowicki, Andrzej | 
| Data urodzenia: | 29 grudnia 1909 | 
| Miejsce urodzenia: | Warszawa | 
| Data śmierci: | 9 kwietnia 1986 | 
| Miejsce śmierci: | Warszawa | 
Polski poeta, satyryk, autor słuchowisk radiowych, tłumacz literatury anglosaskiej[2].
Studiował prawo oraz filologię polską. Zadebiutował w 1930 r. utworami satyrycznymi. Był jednym z założycieli przedwojennego tygodnika „Szpilki”. W 1939 r. walczył na froncie, następnie do wyzwolenia przebywał w obozach jeńców wojennych: IX B i II C. W Woldenbergu aktywnie uczestniczył w życiu literackim obozowej grupy „Zaułek literacki”, natomiast w Weilburgu był współtwórcą jenieckiego teatrzyku. Po powrocie z niewoli wydał nakładem „Czytelnika” w 1945 r. tomik poetycki Podróż do ziemi świętej. Następnie przez wiele lat przebywał w Londynie. Od 1956 r. mieszka w Warszawie współpracując z tygodnikiem „Szpilki”, pisząc słuchowiska i audycje satyryczne dla radia oraz tłumacząc książki z literatury anglosaskiej. Z zakresu literatury oryginalnej ukazał się w 1957 r. jego drugi tomik wierszy pt. Warsztat. W 1958 r. razem z Marianem Marianowiczem wydał Księgę nonsensu, zaś w 1965 r. w „Bibliotece Stańczyka” satyry Ballady i anse[1].
| 1. | |
| 2. | http://www.kppg.waw.pl/Strona%202019/person.php?osoba=24421 | 
